Szczęśliwaś, jeśli czujesz się uboga i jak dziecko pośród ludzi wykształconych duchowo; nie zazdrość im i nie dąż do duchowych uniesień. Pseudo-mistycy usiłują osiągnąć takie błogosławione doznania i za­miast prawdziwej kontemplacji, wpadają w diabelski czar. Pan zsyła pełne łaski doznanie na człowieka, którego serce oczy­szczone jest z na­mięt­ności, w takim stanie byli Święci Ojcowie, a my grzeszni powinniśmy się modlić z uczuciem kajania i prosić Bo­ga o pomoc w walce z na­mięt­nościami. W Paterykonie powiedziane jest: „Uczeń powiedział do starca: taki to widzi anioły. Starzec odrzekł: nie dziwota, że widzi anioły, ale zdziwiłbym się temu, kto widzi grzechy swoje”. Chociaż ta starcza wypowiedź jest krótka, to w sensie duchowym bardzo głęboka, gdyż najtrudniej jest poznać samego siebie. Piszesz, że „słowa modlitwy i Pan złączyły się jak gdyby w niepodzielnego samego Pana”. Nie ma w tym pomyłki, tak być powinno.

Tak, „zadowolenie, bogactwo, miłość rodziców i pochwały oto­­czenia” są dużą przeszkodą w życiu duchowym. Święci Ojcowie bardzo bali się takich przyczyn grzechu i ze wszystkich sił starali się ich unikać, nie bez powodu odchodzili do klasztoru czy pustelni. Ale ty nie musisz donikąd uciekać, staraj się być mądra jak wąż a po­tulna jak gołąb. Wszystko pozostałe jest tymczasowe, puste, blichtr jedynie. Trzeba pamiętać, nawet przekonać się, że jeśli nie dzisiaj, to jutro umrzemy, a tam jest życie wieczne i czas tam nie płynie. Zmiłuj się Panie.

Twoje lata i droga bardzo są niepewne, bądź pokorna i nie do­wie­rzaj sobie aż do grobowej deski. Niech Pan czyni cię mądrą! Módl się nadal, jak to czynisz teraz. Jeśli masz żywoty świętych, radzę poczytuj je, wzbudzają zapał i wiele nauczają.

Starzec Jan z Waałamu – fragment z książki „Zdobyty płomień”

Skorzystaj z zestawu do modlitwy Jezusowej – wejdź do naszej księgarni on-line